Sub spuma fervida cerevisiae fulvae latet thesaurus plantarum subaestimatus. Iam saeculo nono post Christum natum, a braxatoriis Europaeis ut conservans naturale adhibita est. Hodie, propter amaritudinem et odorem singularem, materia prima necessaria in cerevisia conficienda facta est. Hoc genus plantae est lupulus.
1. Lupulus: Arma magica ad cerevisiam coquendam
Lupulus (Humulus lupulus), etiam lupulus serpentis appellatus, est planta perennis scandens familiae Cannabacearum, quae ad plus quam septem metra crescere potest. Inflorescentias densas conicas habet, quae botanice coni appellantur, et ex petalis mollibus, pallide viridibus resinae constant. Cum maturi sunt, coni lupuli glandulis anthocyaninis teguntur, quae resinam et olea essentialia secernunt, saporem et odorem singularem varietatis lupuli creantes. Coni lupuli plerumque fine Augusti vel mense Septembri colliguntur.
Lupulus iam ab temporibus Aegyptiorum antiquorum ut herba medicinalis adhibitus est. Aetate Romana, lupulus ad morbos hepatis et perturbationes systematis digestivi sanandas adhibebatur. Ab saeculo XIII, lupulus in regione Arabica pro bono remedio ad febrem et morbos splenis sanandos habitus est.
Usus lupuli in cerevisia ad Europam saeculo nono post Christum natum reduci potest. Initio, propter proprietates conservativas cerevisiae addebatur ut diutius conservaretur. Medio Aevo, braxatores in monasteriis Germanicis invenerunt lupulum dulcedinem braxii aequare, cerevisiam amaritudine refrigerante et aroma divite praebere posse, atque ita locum suum principalem in arte cerevisiae coquendae constituerunt. Hodie, circiter 98% lupuli culti praecipue in industria cerevisiae coquendae adhibentur, et Civitates Foederatae Americae sunt maximus lupuli productor mundi.
2. Non solum in cerevisia conficienda, lupulus multo plura beneficia habet.
Lupulus, cum amaritudine et odore singulari, materia prima necessaria in cerevisia coquenda factus est. Tamen, eius valor longe ultra hoc extenditur.
Investigationes recentes invenerunt lupulum continere acida α (praesertim humulonum) et β-acida (praesertim humulonum), flavonola (quercetinum et kaempferolum), olea flavonoida 3-formata (praesertim catechina, epicatechina et proanthocyanidina), acida phenolica (acidum ferulicum), et quantitatem relative parvam flavonoidum isopreni (acidum fulvicum). Inter haec, acida alpha et acida beta fontes praecipuae amaritudinis lupuli sunt.
Sedatio et soporificum auxilium: Humulonum in lupulo receptoribus GABA ligare potest, anxietatem leniens et somnum promovens. GABA in lupulo actionem neurotransmissoris GABA augere potest, ita systema nervosum centrale inhibens. Experimentum in exemplo animali demonstrat concentrationem 2 milligrammatum extracti lupuli actionem nocturnam in rhythmo circadiano efficaciter reducere posse. In conclusione, effectus sedativus lupuli per functionem auctam receptorum GABA mediatur, qui transmissionem synapticam inhibitoriam rapidam in cerebro responsabiles sunt. Hodie, homines saepe lupulum cum valeriana miscent ad theam tranquillam faciendam.
Effectus antioxidantes et antiinflammatorii: Lupuli biomoleculas magnae potentiae antioxidantis continent, ut flavonola, rutina (quercetin-3-rutin glycosidum), et astragalosidum (kanophenol-3-glucosidum), quae damnum a speciebus reactivis oxygenii efficaciter prohibere possunt. Praeterea, xantholum in lupulis radicales liberos eliminare, viam NF-κB inhibere, et inflammationem chronicam (ut arthritidem) lenire potest.
Antibacteriale: Iam ab Aegypto antiqua, lupulus ad cibum conservandum adhibitus est. Acidum amarum α- et β- in lupulo vim antibacterialem habent et incrementum variorum microorganismorum, inter quos Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis, Staphylococcus epidermococcus, Streptococcus mutans et bacteriorum Gram-positivorum, inhibere possunt. Haec etiam una ex causis est cur cerevisia historice aqua potabili tutior fuerit. Praeterquam quod ei proprietates antibacteriales praebet, acidum alpha etiam stabilitatem spumae cerevisiae conservare adiuvat.
Salutem mulierum sustinentes: Isoprenylnaringinum lupuli (ex fulminolo eiusque derivatis derivatum) decrementum in 17-β-estradioli gradu per menopausis compensare potest. Praeparata lupuli 8-isoprenylnaringinum continent, quod unum ex potentibus phytoestrogenis in regno plantarum notis est. Praeparata lupuli ut substitutio naturalis pro phytoestrogenis per menopausis in mulieribus ad levandas aestus, insomniam et mutationes animi adhiberi possunt. Studium 63 mulieribus implicatum demonstravit usum praeparatorum lupuli symptomata vasomotoria et aestus menopausis conexa lenire posse.
Nervorum Tutela: Investigationes invenerunt terpena lupuli posse claustra haematoencephalica penetrare, nervos protegere, praesidium anti-inflammatorium cerebro praebere, et accentum oxidativum reducere. Alia studia invenit acidum isoalphaicum lupuli posse memoriam hippocampi dependentem et functiones cognitivas corticis praefrontalis conexas augere per activationem transmissionis neuralis dopamini. Acidum amarum in lupulo potest functionem memoriae augere per mechanismum a neurotransmissione norepinephrinae mediatum. Acidum isoalphaicum lupuli potest neuroinflammationem et detrimentum cognitivum in variis exemplaribus morborum neurodegenerativorum murum, incluso morbo Alzheimeriano, lenire.
3. Applicatio lupuli
Data Mordor ostendunt magnitudinem mercatus lupuli aestimari ad 9.18 miliarda dollariorum Americanorum anno 2025 et ad 12.69 miliarda dollariorum Americanorum pervenire ante annum 2030, cum incremento annuo composito 6.70% per tempus praedictum (2025-2030). Impulsus ab incremento consumptionis cerevisiae, inclinatione cerevisiae artificiosae et evolutione novarum varietatum lupuli, mercatus lupuli crescere pergere exspectatur.
Salus Iusta Bona
Capsula lupuli vegetaria emissa est. Hoc productum effectum sedativum habet et somnum iuvat.
Tempus publicationis: Iun-XXIV-MMXXV