Vitaminum B5 (Acidum Pantothenicum)

Inter beneficia valetudinis vitaminae B5, quae etiam acidum pantothenicum appellatur, sunt levamen morborum ut asthma, calvitie, allergiae, sollicitudinis et anxietatis, perturbationum respiratoriarum, et problematum cordis. Adiuvat etiam ad immunitatem augendam, osteoarthritidem et signa senescendi minuendam, resistentiam contra varia genera infectionum augendam, incrementum corporis stimulandum, et morbos cutis moderandos.

Omnes sciunt vitaminas inter nutrimenta maximi momenti in victu quotidiano esse. Attamen, etiam tum, homines re vera non attendere videntur quomodo vitaminas suas accipiant, quod multos homines defectu laborare facit.

Ex omnibus vitaminis B, vitaminum B5, sive acidum pantothenicum, inter oblivioni traditas numeratur. Hoc dicto, etiam inter vitaminis maximi momenti huius coetus numeratur. Simpliciter dictum, vitaminum B5 (acidum pantothenicum) ad novas cellulas sanguinis creandas et cibum in energiam convertendum essentiale est.

Omnes vitaminae B utiles sunt ad cibum in energiam convertendum; etiam prosunt digestioni, iecori salubri, et systemati nervoso, productioni cellularum rubrarum sanguinis, meliorationi visioni, incremento cutis et capillorum salubrium, et productioni hormonum ad accentum et sexum pertinentium intra glandulas adrenales.

Vitaminum B5 essentiale est ad metabolismum sanum necnon ad cutem sanam. Adhibetur etiam ad coenzyma A (CoA) synthetizandam, quae multis processibus intra corpus adiuvat (velut dissolvendo acidos pinguia). Defectus huius vitaminae rarissimi sunt, sed condicio etiam gravissima est si exstat.

Sine satis vitaminae B5, symptomata ut torpor, sensus urentes, dolores capitis, insomnia, aut lassitudo experiri potes. Saepe, carentia vitaminae B5 difficile est agnoscere propter late diffusum eius usum per totum corpus.

Secundum commendationes Consilii Ciborum et Nutritionis Civitatum Foederatarum intra Institutum Medicinae Academiae Nationalis Scientiarum, viri et feminae adulti circiter quinque milligrammata vitaminae B5 quotidie consumere debent. Mulieres gravidas sex milligrammata, mulieres autem lactantes septem milligrammata sumere debent.

Dosis commendata pueris incipit ab 1.7 milligrammatibus usque ad sex menses, 1.8 milligrammatibus usque ad duodecim menses, 2 milligrammatibus usque ad tres annos, 3 milligrammatibus usque ad octo annos, 4 milligrammatibus usque ad tredecim annos, et 5 milligrammatibus post quattuordecim annos et in aetatem adultam.